شهید ابراهیم صادقی

شهید ابراهیم صادقی در 25 آذر سال 1341 در خانواده ای مذهبی در زرینشهر متولد شد. وی فرزند هفتم خانواده بود ولی 2 تن از خواهرانش قبل از تولد از دنیا رفته بودند و تنها 2 خواهر و 2 برادر بزرگ تر از خودش داشت.

پدرش کارگری ساده و مادرش خانه دار بود.

دوران دبستان را در مدرسه حبیب کهریزی زرینشهر(سعدی فعلی) گذراند و با موفقیت وارد دوره راهنمایی شد و این مقطع را در مدرسه دکتر شریعتی یسپری کرد. در دوره نوجوانی پسری متین ، با وقار و بسیار مهربان و گشاده رو بود و از کمک به دیگران در حد توان خویش دریغ نمیکرد.

برای گذراندن دوره متوسطه وارد هنرستان باهنر شد و در رشته مکانیک مشغول به تحصیل شد که این دوران مصادف با حوادث انقلاب بود، که به دلیل تعصب نسبت به دین و ناموس و خویشتن در راهپیمایی های ضد رژیم شرکت می نمود.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل بسیج میلیونی به فرمان امام خمینی جز اولین نفرات بود که به عضویت آن درآمد و از اعضای فعال بسیج بود.

با شروع جنگ تجمیلی و فرمان جهاد امام خمینی، وی که در سال آخر تحصیل بود آنرا ترک کرده و انجام وظیفه دینی را مقدم شمرد. عزم رفتن به جبهه و کمک به ملت و اسلام نمود.

مدتی بعد از طرف سپاه انتخاب شد و به مدت 6 ماه به تهران رفت . دوره پاسداری و فرماندهی را سپری کرد.

بعد از کسب آمادگی های لازم روانه جبهه حق علیه باطل گشت. این در حالی بود که 2 برادر وی قبل از انقلاب در اثر تصادف از دنیا رفته بودند و تنها پسر خانواده و کفیل خانواده خود بود، به این خاطر خانواده با این روحیه و شرایط از رفتن وی ناراضی بودند. اما چون اطاعت از فرمان خدا را بر خود واجب تر می دانست والدین خود را راضی نمود و همراه دوستان عازم جبهه شدند.

یکی از ویژگی های او خوش خلقی و دلسوزی، تکریم دیگران و ... بود. .ی به داشتن صله رحم در هر شرایطی تاکید بسیار می کرد. همیشه در سلام کردن، اعم از کوچک و بزرگ مقدم بود. با بچه ها بسیار بازی می کرد و آنها را گرامی میداشت.

همیشه 3 نکته را در صحبت هایش بسیار تاکید می نمود:

_ امر به خواندن نماز اول وقت و در صورت امکان به جماعت

_ نهی از غیبت کردن

_ نهی از نزدیک شدن به مال حرام

شهید ابراهیم صادقی در مدت 5 سال در جبهه حضور فعال و مستمر داشت و در این موت بار ها به شدت مجروح شد، که از این بابت ناراحت می شد که چرا سعادت و لیاقت رسیدن به درجه شهادت را ندارم!!

در این مدت به همراه هم رزمان گاه گاهی به دیدن علما میرفتند. و یکبار هم به دیدار آیت الله بهجت رفتند که ایشان سفارش شهید ابراهیم صادقی را به دوستانش .رده بودند و از آنها خواسته بود که اوقات بیشتری را با این دوست گرامی خود بگذرانند، که این خود درجه والای ایشان را اثبات می کند.

در سال 62 طبق سنت پیامبر ازدواج کرد ولی این مانعی برای حضورش در جبهه نشد و این را نیز از شروط عقد قرار داد.

اواخر دی ماه سال 64 دو روز به مرخصی آمده بود، در حالی که خواب شهادت خود را دیده بود و این مرخصی  برای وداع با خویشان بود.

خواهرانش درباره این روزها می گویند:

ابراهیم ما را به خانه خود دعوت کرد و در این مهمانی به ما گفت که این آخرین باری است که آمده ام و شهادتم نزدیک است.

او از خانواده اش خواست که در عزای اش سیاه نپوشید و میگوید من از این امر خرسندم.

او همچنین خبر سقط فرزندش را به همسر خود داد و به او گفته بود که در روز سوم  ختم در مراسم من حضور نداری و دقیقا همین هم شد.

در آخر نیز پارچه های رنگی که تهیه کرده بود به خانواده داد تا بعد از عزایش بپوشند.

بعد از مرخضی به جبهه بازگشت و طبق خوابش در 24 بهمن سال 64 در عملیات والفجر 8 در اثر اصابت ترکش به قلب مبارک به آرزوی دیرینه خود ،با مسئولیت فرمانده گردان به درجه رفیع شهادت نائل گشت.

وصیت نامه شهید ابراهیم صادقی

بسم الله الرحمن الرحیم

یا ایها الذین ؟ لعلکم علی تجاره بنجکم من عذاب الیم.

اشهد ان لا اله الا الله . وحده لا شریک له واشهد ان محمد رسول اله وعلی ولی الله .

شهادت می دهم که خدا وخالق جهان هستی یک است ومحمد بنده وفرستاده اوست وعلی ویازده فرزند او حجت خدا برخلقتند وسلام بر مهدی زهرا.

وسلام بر شما عزیزان ونور چشمان بنده از آمادگی وبا توجه به شناختی که نسبت به این راه داشتم پا به عرصه نهادم وپس ازمدتها موفق به زیارتش نائل گشته وهمه اش از الطاف بی دریغ خداوند باریتعالی بوده ولی هیچ گونه مسئله اعجابی صورت نگرفته بلکه یک وظیفه فقط وفقط دنبالش شد باهدایت خودش ای خدای وای عزیز وای معشوق عاشقان ای کاش تر ا بیشتر از آن زمانی که بودم می شناختم ولی کاش زودتر این پرده حجاب از مقابل دیدگانم کنار می رفت که جمال زییا وسیمای دیدنت را مشاهده می نمودم ولی کاش زودتر عشق ترا درمی یافتم وآزاد درآغوش می کشیدم خدایا این من بودم که ان همه سرپیچی وخلاف آن چیزی فرمودی عمل نمودم اما قسم به عظمتتت اگر حقیقت را می دانستم آن همه گناه نمی کردم مولا جان خدایا این وصیت که من می نویسم با هزاران هزار امید می نویسم می دانم که اگر عملم بهتر از اینها بود زودتر از اینها به وصل رویت نائل می گشتم.

خدایا شیطانهای نفسم مرا پیرم کرد خدایا بارالها آن کیست که ترا درک کند وخلاف آنچه که فرمودی عمل کند بارالها می دانم که با آنهمه شور واشتیاقی که بار سفر بسته ام روزی در پیشگاه باریتعالیت ار حجابت ؟ می افکنم اما محبوبم ای عزیز دلهای با عزت تو خود میدانی آنچه که هست قبل از وقوع قلم عفو کشی جان که مشغول نوشتن هستم با دلی آکنده از عشق ولای اوست ودر حصار اندوه وغم و چشمی پر از امید وانتظار به سرکویش خیره ام تا قاصدی دررسد الحمدله الذی هذه الهذاء ما کنا لنهتدی لو لا ان هذه انا لله ستایش انکس که ما را به این راه هدایت فرمود واگر هدایت نمی فرمود ما به چه منجلابی غرق می شدیم این از عنایات پروردگار بود که شامل حال ملت فرمود وملت مظلوم را از  زیر چنگال لاش خوران دوران که سالهای متمادی بود به اسارت آنها درآمده بودند اما با توجه به خداوند ونقشه های کارساز امام امت روح خدا جرقه ای ایجاد شد که تمام هستی شهان را برهم زد واین همان وعده ای است که خود خداون وعده فرموده بود اما وظیفه ما در قبال آن چیست با توجبه به تاریخ اسلام ودرس گرفتن از آن همه ضعفهای که ملتها در قبال اسلام داشته اند می توان وظیفه خود را تعیین کرد در دوران رسول ودوره های پس از آن یعنی در دوران حیات مبارک امیرالمومنین می بینم که مردم چگونه از زیر بار سنگین جنگ شانه خالی کرده اند واگر خلافت ائمه معصومین را یکی پس از دیگری بررسی کنیم می بینیم که مردم چگونه از جبهه وجنگ عقب می کشیدند واما شما یک ملتی نیستید که امام خود را تنها بگذارید پس از چند سال که از انقلاب جنگ می گذرد با عملتان تمام ابرقدرتهای شرق وغرب را به تعجب وحیرت واداشته اند دشمن سرمایه گذاری کرده ومی گوید که ملت ایران از انقلاب  وجنگ خسته شده وآنرا رها می کند اما شما از انقلاب وجنگ خسته شده وآنرا رها می کند اما شما نه تنها شعار  بلکه در عمل ثابت کردید ودرحقیقت عمل شما جواب دندان شکنی بود برای آنها که این طور فکر می کنند مردم ...!

گول شیاطین را نخورید که آنها دید مادی دارند وهرچه می گویند بر حسب مادیگری ودنیا طلبی است وآنها چه می دانند که حسین کیست وبعضی چه حالی می شوند که اگر اسم حسین ومصیبتی از مصیبتهای آن حضرت را برای شما بخوانند وبا تمام قلبتان لبریز از عشق بی نهایت آقاست وشما خدا دارید وتوکلتان بر خداست اما آنها به یک مشت آهن پاره وتوی سرخودشان می کوبند آنها خود را ابرقدرت می دانند ودر صورتیکه شما ابرقدرتید وهمه ما که فرزند شمائیم به وجودتان افتخار می کنیم زیرا اگر دشمن به ما زخم زبان زد جوابی داریم که به آنها بدهیم محبت یک یک شما در قلب تک تک رزمنده ها جای دارد درگوشه وکنار از زبان این عزیزان شنیده می شود که ما شرمنده این ملتیم ای مردم همانطور که به یگانگی ووحدانیت خدا شهادت می دهید در تمام امور موحد باشید واز امام جدا نشوید آن چیزی که در قلب شماست بیشتر ار آن در قلب ماست وآن همه انشاء اله به زودی نه چندان دور فتح خواهد شد در نمازهای دشمن شکن جمعه ومراسم باشکوه دعای کمیل شرکت کنید ودر حق الناس اگر درجبهه یا هرجای دیگر ازحق وحقوق شما زائل کردم مرا حلال کنید.

ابراهیم صادقی